Tekst: Rynk Bosma
Foto's: Rynk Bosma en Kaatshistorie.nl
Het is misschien wel kenmerkend voor het kaatsleven van Hobbe Meijer dat zijn overlijden geruisloos voorbijging aan het toch kleine kaatswereldje. Meijer werd op 16 november 1945 geboren in Peins en op 10 januari 2021 kwam er in Lytse Geast een einde aan zijn leven. ,,Hy wie ûnder de jonges ien fan de alderbêsten’’, zo wil Han (Johannes) Baggelaar als maat van toen wel even kwijt. In 2015 werd het belangrijkste wapenfeit van Meijer nog even gememoreerd op de site van de KNKB met een verhaal over de Bondspartij van 1965.
‘In man fan ‘e sport, greidefûgels en bisten’, zo werd Meijer in de rouwadvertentie omschreven. Uiteindelijk moest het kaatsen het bij Meijer afleggen tegen het voetbal. Misschien dat dit had te maken met dat mysterieuze verschijnsel dat ook Meijer in de loop van de jaren het venijn in de opslag kwijtraakte. Baggelaar: ,,Hoe’t it koe, dat wit ik net mar de gong gie der út by de opslach fan Hobbe.’’
Meijer was achterinse en sloeg onder de jongens vaker dan eens voorbest op. De twee jaar jongere Baggelaar mocht in 1961 mee als ‘baltsje kearder’ naar de Freule. In het perk van KV Pieter Jellema uit 1896 stonden toen Simen Talsma en Hobbe Meijer. Baggelaar: ,,Hobbe hie doe sa folle gong, stie achteryn en foarbêst op.’’ Kees Sikkema uit Dronten is al jarenlang een kaatspelgrim en hij herinnert zich nog de Freule van 1961 toen hij voor Wijnaldum meedeed. ,,Wy keatsten doe tsjin Peins yn de twadde omloop. It waard 5-5 en 6-6 mei in lytse keats dy’t wy foarby sloegen. Simen sei doe noch mei de triennen yn de eagen ‘hie ús no winne litten’. Wy gienen der doe ôf tsjin in oppermachtige Sjoerd Heeringa fan Tsjummearum.’’
Baggelaar herinnert zich ook nog een finale in Witmarsum onder de jongens en het spelverloop was een beetje typerend voor Meijer. ,,Wy stienen doe yn de finale tsjin LKC fan Ljouwert en it wie 4-1 foar ús. Doe kaam der in swiere tongerbui dat wy moasten fan it fjild. Dêrnei hie Hobbe der net in bal mear yn sadat wy de gouden klokjes misrûnen. Wy gienen mei in sulveren leppel en foarke nei hûs.’’
Baggelaar was in 1965 net een week 18 jaar toen hij samen met de 19-jarige Meijer en routinier, dertigplusser Jan Faber verrassend de finale van de Bond wist te halen. ,,As it knypte dan sloech ik op.’’ En het werd op weg naar die finale even alle hens aan dek tegen Oosterend met Anne Bootsma en Gerrit Okkinga. Met 5-3 achter en toch nog winnen. ,,Ik hie doe sân boppe fan Gerrit.’’ In de halve finale wachtte OKK Beetgum met de routiniers Bart Noordenbos en Bauke van Loon.
,,In pear fuort fan Bauke en doe wie it dien’’, zo karakteriseerde Baggelaar die partij en zo kwam Peins in de finale van de Bond. Tegen het Harlingen van Hotze Schuil, Johan Jansen en Johan Halbesma had de in het wit groen gestoken afdelingspartuur van Peins geen enkele kans, het werd 5-1, maar wel een historische tweede plaats op de Bond natuurlijk.
Geert Hoekstra uit Joure weet nog dat hij in datzelfde jaar 1965 op de Kleine PC in Mantgum kaatste met Meijer. Net als de Bond van dat jaar een marathon met 64 parturen op de lijst. ,,Ik lotte doe by Hobbe en Durk Bakker fan Akkrum. Hobbe achteryn en ik foaryn en foarbêst op want ik wie krekt wat wisser as Hobbe. Durk wie balkearder. Wit noch dat wy om tsien oer tolven oan de earste partij begûnen en tsjin healwei sânen stienen wy yn de finale. It gie doe tsjin Wop de Groot, Marius Delgrosso en Piet Schuil mar it wie te donker om dy finale te keatsen. Der is doe lotte en wy wûnen it. Wy gienen mei in aktetas nei hûs, dat wie de earste priis.’’
Baggelaar schat dat Meijer zo’n drie jaar later ‘de gong’ in zijn opslag verloor. De kaatsmaten van toen verloren elkaar uit het oog. Baggelaar en Meijer speelden beide voor voetbalclub Dronrijp. ,,Hobbe wie in echte sportman mei in grut ‘loopvermogen’.’’ Zo weet Baggelaar nog. Dat voetbal kreeg nog een vervolg als trainer. Van 1978 tot en met het jaar 1982 was hij hoofdtrainer van de zaterdagclub Blauw Wit ’34 op de Greuns in Leeuwarden. Met als sportief hoogtepunt het kampioenschap in 2E van het zaterdagvoetbal in het seizoen 1979-1980. Daarna was hij twee jaar hoofdtrainer bij BCV uit Burgum en FVC uit Huizum en na twee jaar vv Heerenveen sloot hij zijn trainersloopbaan in 1994 af.
In 1969 komt Meijer uit voor Lekkum en sporadisch komt zijn naam nog voor in de rijen van prijswinnaars op de tweede klas. Het toeval wil dat Meijer in Kimswerd nog een keer een perk vormde met de onlangs overleden Gerrit Tempel die ook op andere partijen geregeld een maat van hem was. Andere maten waren onder andere Jan van der Molen, Rintje Rekker en Jan Monsma. Uiteindelijk kwam Meijer in het landelijke Lytse Geast terecht met het zicht op Leeuwarden. Als boerenzoon kwam Meijer in maatschappelijk opzicht ‘op kantoor’ terecht terwijl zijn hart vermoedelijk dichter bij een bestaan als boer lag. Hij koos het alternatief van hobbyboer en zo heeft de liefde voor ‘de kij’ het uiteindelijk gewonnen van de liefde voor het kaatsen.
.jpg)