Tekst: Rynk Bosma
Foto: KF St-Anne/Drie Spul is Ut
Vier dagen na zijn verjaardag nummer 81 op 10 september kwam er een einde aan het leven van Anne Tienstra die binnen de kaatswereld als Aone door het leven ging. Tienstra was gek op sport en dat bleef niet alleen beperkt tot het spelletje met die kleine bal. Zelf kon hij ‘goed reedride’ en hij was volgens Tinus Boomstra altijd ‘Mei de bern op en út’. Want Anne Tienstra hield niet alleen van kaatsen, maar ook van de sporten handbal en waterpolo.
Wat het handbal betreft maakte zijn dochter Jokelyn furore in deze sport terwijl zij eerder al de nodige indruk had gemaakt op het kaatsveld, samen met haar zus Klaske. Dat gold ook voor zoon Pieter Tienstra. Boomstra maakte Tienstra mee als lid van de Begeleidingscommissie Scheidsrechters zoals dat toen nog werd genoemd. Tienstra was daar jarenlang actief in. ‘Aone wie in man nei myn hert, rjochtút, rjochtoan, hy sei wat hy tocht en syn ja wie ja en syn nee wie nee.’
Tienstra als een man met een eigen mening dus. Hij trad in 1994 toe tot de Begeleidingscommissie Scheidsrechters. Eerst als algemeen lid met Boomstra als voorzitter en Auke Spijkstra als secretaris en toen Boomstra overstapte naar het HB van de KNKB in 1997 werd Tienstra secretaris.
Het was in die jaren negentig van de vorige eeuw een tijd dat de begeleidingscommissie te maken had met een scheidsrechterskorps van zo’n 45 scheidsrechters met bekende namen als Tamme van der Berg, Rienk de Groot, Appie Knol en Lieuwe en Pieter Brandsma.
‘Aone wie in man mei in hiel eigen miening yn ‘e goede betsjutting’, zo herinnert Boomstra zich met de kanttekening van zijn zijde dat je dan niet altijd vrienden maakt. Tienstra was ook een man die zich op latere leeftijd bekommerde om het kaatsen in de wintermaanden voor ouderen in De Waaie. Namens de kaatsvereniging KF St-Anne/Drie Spul is Ut zat hij in het gebruikersoverleg van de Bildtse Slag.
In het dagelijks leven was hij ‘baas van de weuningstichting’ geweest. De bijgaande foto toont aan dat Tienstra ook nog graag fietste. Zelf ben ik hem eenmaal tegengekomen in 2020 bij een dameshoofdklasse partij in Sint Annaparochie. Met als koninginneprijs de Jokelyn Tienstra wisselprijs. Die korte ontmoeting werd in de rubriek De Balkearder in 2020 als volgt vastgelegd:
‘Yn Sint Anne kaam der in man lâns om wat tsjin my te sizzen. In man op leeftiid, dy’t by it fuortgean frege ‘Wolle jo ek witte wa’t ik bin?’ Graach fansels, it wie Anne Tienstra dy’t grutsk fertelde dat soan Pieter en dochter Jokelyn (1970-2015) de iennigen binne dy’t as broer en sus beide de PC wûn ha. Yn Sint Anne is no de Jokelyn Tienstra wisselprijs. Hie op wei nei hûs sa stomme graach Jokelyn wer it libben yn skriuwe wollen, ek al wie it allinne mar om even dat fertriet út de holle fan Anne Tienstra te krijen. De heit dy’t in dochter ferlear’.
En nu dus: ‘in frou dy’t har man ferliest, in dochter en soan dy’t harren heit en skoanheit ferlieze, bernsbern dy’t harren pake ferlieze.’ Hoewel de gezondheid van Anne of Aone Tienstra de laatste jaren afnam, zal hij voor eeuwig een plekje houden als de man die van zijn vrouw en van zijn kinderen en kleinkinderen hield, als de man die van kaatsen hield, als de man die van handbal en waterpolo hield. Met als bonus in de kaatswereld: ‘de iennige heit mei in soan en in dochter dy’t beide de PC wûn ha.’
