Tekst: Rynk Bosma
Foto's: Kaatshistorie.nl
De afscheidsgroet van een poos geleden toen Piet de Groot op bezoek kwam bij zijn vroegere kaatsmaat Sikke Sikkema zullen voor altijd in de gedachten van Sikkema blijven hangen. Er kwam geen volgende keer want de zo sociale Piet de Groot werd op 26 maart slachtoffer van de corona. ‘Dat doet me wel wat dat hij er niet meer is’, zo zegt Sikkema ietwat bedrukt in onvervalst Franekers. Nooit meer een praatje over de glorie van ‘toen’ en dat was voor De Groot toch wel het jaar 1968 toen KV Jan Bogtstra met de kaatsers Johan van Seijst, Sikke Sikkema en Piet de Groot de Bondspartij wisten te winnen.
En dat net in het jaar dat de kaatsvereniging 75 jaar bestond. Onder het toeziend oog van coach Wijtse Vlietstra was het gehalte van de Academiestad erg hoog. Alleen de uit Baard afkomstige Van Seijst was geen geboren en getogen Franeker. De Groot werd er geboren op 10 juli 1937 en hij zou alleen de ‘Saakstra brug’ passeren als het om een uitstapje van tijdelijke aard was, niet zelden met een hoofdrol voor voetbal en kaatsen.
Het leven van de robuuste De Groot valt samen te vatten in het woordje sport. Vermoedelijk zal de Elfstedentocht een speciaal plekje hebben ingenomen in zijn sporthart. De barre Elfstedentocht van 1963 was voor hem net even te veel van het goede ook al zou het even duren voordat hij zich overgaf aan de barre weersomstandigheden. Dat deed De Groot niet bij de volgende drie edities van de Elfstedentocht die hij allemaal met bijbehorend kruisje voltooide.
De Groot had het gedroomde postuur van een achterperkspeler en in zijn geval kwam daar ook nog een gedegen tweede opslag bij. Je zou eraan kunnen toevoegen dat hij ook het ideale postuur had voor de positie van laatste man. Dat was hij dan ook bij de toen nog bestaande Franeker voetbalclub Freno. Wel een zeer gewaardeerde kracht overigens want de spelersbus wilde op zondag bij uitwedstrijden met liefde even wachten tot De Groot ‘der ôf’ was zodat hij nog meekon naar de uitwedstrijd.
‘Er waren toen heel veel goede kaatsers’, zo verklaart Sikkema de afwezigheid van De Groot op de Freule. Niet alleen KNKB-kaatsers, maar ook CFK-kaatsers mochten toen meedoen op de Freule. Sterker nog, De Groot herinnert zich nog een voorwedstrijd die toegang zou geven tot de Freule. Op 5-5 en 4-4 ‘Twa ballen op ‘e sokken’ en dat had meer met de invallende duisternis te maken dan met buigen voor twee goed opgeslagen ballen. Wel sneu want de tegenstander zou dat jaar de Freule winnen.
Hij was ‘in wrotter’ die het liefst veel te doen had. Maar met een totaal van 83 punten ook een kaatser die te veel kaatstalenten in het achterperk voor zich moest dulden in de jaren zestig. Vanaf 1962 reserve eersteklasser en alleen in 1966 mocht De Groot zich een jaar eersteklasser noemen. Misschien speelde het niet echt kunnen kiezen tussen kaatsen en voetbal wel een rol want die seizoenen overlapten elkaar vaak in september.
.jpg)
