Tekst: Rynk Bosma
foto: Henk Bootsma
Franeker - Huismeester Joop van der Veen van de PC-commissie zou op 25 november 51 jaar zijn geworden. Zo ver zou het niet komen, op zaterdag 12 november kwam er plotseling in Engeland een einde aan het leven van deze nijvere directeur van Van der Kloet Bakkerij in Franeker.
Flamboyant, optimistisch, vol dadendrang en modern waren enkele begrippen die werden genoemd bij de naam Joop van der Veen. KNKB HB-lid Jan van Erve mocht twee jaar samenwerken met de man die de kaartverkoop van de PC in zijn portefeuille had. ,,Ik zie hem nog binnenkomen op het bondsbureau: in dat witte shirt met het vignet van Bakkerij Van der Kloet, pennetje er achter en het brilletje erboven.
Dat waren vaak prachtige gesprekken want Joop was een man die vooruit keek, een man met passie en een liefhebber. Een optimist die, als het eens mis ging, niet achterom keek, hij bleef niet in tegenslag hangen. Voor de KNKB is er met hem veel in de relatie tot de PC veranderd. Joop zorgde er bijvoorbeeld voor dat de sponsors allemaal bij elkaar konden zitten. Dat was voorheen niet mogelijk.’’
Van der Veen was welbeschouwd een kaatsliefhebber in wording. Als kind was hij niet bepaald gecharmeerd van het spelletje. Dat veranderde toen dochter Iris begon te kaatsen. Zijn echtgenote vroeg hem ook eens mee te gaan en van die stap heeft hij nooit spijt gehad.
Dat gold ook voor die plotselinge stap richting het lidmaatschap van de PC commissie nu ruim acht jaar geleden. Er werd toen aangekondigd dat met de keuze van Joop van der Veen de eerste bakker plaatsnam in de vijfkoppige PC commissie. Van der Veen werd de vervanger van Jan van der Meij en zo was de PC weer voltallig. Een onverhoedse stap naar een rol die hem in de loop der jaren steeds beter paste.
Daar kwam nog bij dat met zijn benoeming de eerste stap naar verjonging werd ingezet. De in 2010 gestopte, voormalig penningmeester van de PC, Johan Dijkstra, weet het nog goed: ,,Hy wie hiel krekt en modern. Yn ferhâlding mei ús wie hy hiel ‘vooruitstrevend’. Hy wie in plezierich en soasjaal man dy’t my geregeld frege fan ‘Hoe wie it froeger?’ Mei Joop is de ferjonging ynsetten yn de kommisje.’’
Vaste PC speaker Johannes van der Ploeg vindt vooral de omschrijving ‘flamboyant’ op zijn plaats. Wel stelt Van der Ploeg vast dat het met name in de eerste tijd erg wennen was voor het enig kind van Dick van der Veen. ,,Sjoch yn de PC dogge je it mei syn fiven, dêr moast hy tige oan wenne.’’ Maar hij was ook een man met oog voor het detail, het decoratieve. Bijvoorbeeld op het PC-diner dat volgens traditie op de donderdag na de grote dag wordt gehouden. ,,Hy dielt de tafels en de plakken yn. Dit jier stienen der lytse reade en wite oanmerkerkes met in kniperke derop foar it nammekaartsje. Dêrneist op in poatsje in sirkelfoarmich kaartsje mei oan de iene kant in byld fan Johannes Westra yn de koepeltinte. Oan de oare kant it menu. Dat fûn ik hiel moai betocht fan him.’’
Van der Veen had met de kaartverkoop een ‘spilfunctie’ binnen de PC, zo zegt voormalig voorzitter Johannes Westra. Toen het kantoortje op it Sjûkelân zijn deuren sloot, bood Van der Veen spontaan zijn ‘Keatskeamer’ in het voormalige Friesland Bank gebouw aan. Westra: ,,En wy ha der as PC noait in stoer foar betelle.’’ Om er ietwat peinzend aan toe te voegen: ,,Doe’t ik op de PC fan 1966 in tredde priis helle, doe wie hy der noch mar krekt. Hy frege my wol in soad oer dy tiid.’’
Welbeschouwd was het kaatsen een late liefde voor Van der Veen. De PC zegt er zelf op de eigen website over: ,,Grutsk wie hy ek dat hy dit wurk foar de PC dwaan mocht en hy koe yntins genietsje fan de PC-dei. ‘Dit is kicken, hjir dogge je it foar’, sei er dan mei in grutte smile. Joop wie enerzjyk en ûndernimmend, fleurich, sjarmant en tagonklik. Hy hie in plesierige soart fan bravoer oer him. Joop wie in hurde wurker, in skrepper. Hy gie op yn syn wurk foar de bakkerij en de PC. In man dy’t him net folle tiid foar himsels gunde.’’
Dat laatste gaat in een andere betekenis ook op voor het gezin dat Van der Veen achterlaat. ,,Se skrokken dat it de selde dei al op it nijs wie’’, zo zei iemand. Het publieke domein dat eigenlijk al te snel bezit neemt van een geliefde zonder de nabestaanden de tijd te gunnen het zelf te verwerken. KNKB-voorzitter Wigle Sinnema: ,,Wy ha ferlet fan minsken as Joop dy’t licht tinke en in soad regelje. Mar folle wichtiger en yn it earste plak, ik wurd der hielendal raar fan. Ik sjoch altiten it earst nei sa’n gesin, dy’t harren heit al sa jong misse moatte.’’
De wereld zal er anders uitzien zonder die man die af en toe het bondsbureau binnenwipte in dat witte shirt met Van der Kloet er op, de man die steevast even naar buiten ging met de woorden ‘Wy mutte even roke’ met het onafscheidelijke kleine sigaartje in hand. De man die nog jaren ‘in PC partoer’ had kunnen vormen is niet meer.
.jpg)
