contact zoeken wedstrijden

Willem Tuinman 1966-2021

Tekst: Rynk Bosma
 

Freule 83  V.l.n.r.: scheidsrechter Chris Lantinga (Warga); Dirk Kuipers, Gerben Okkinga en Johan van IJs,  scheidsrechter Piet Keizer (Damwoude); Gosse Smid, Willem Tuinman en Thom Ringia, scheidsrechter Rienk de Groot (Leeuwarden).
Freule 83 V.l.n.r.: scheidsrechter Chris Lantinga (Warga); Dirk Kuipers, Gerben Okkinga en Johan van IJs, scheidsrechter Piet Keizer (Damwoude); Gosse Smid, Willem Tuinman en Thom Ringia, scheidsrechter Rienk de Groot (Leeuwarden).

Als kaatser heeft Willem Tuinman uit Dronryp vroeg en relatief kort gevlamd, ook het leven was in jaren niet royaal voor de op 1 mei 1966 in Menaldum geboren Willem Tuinman. Door ziekte kwam er op 29 november 2021 een einde aan zijn leven, naar de huidige maatstaven met 55 jaar relatief erg jong.
 
Willem Tuinman was een linkshandige uitslager in het achterperk en ook zijn onder de jongens geduchte opslag was linkshandig. ,,Hy hie in lange slach, net echt bûtse, in bytsje mei de frije hân, de ballen kamen faak rjochts yn it perk, mar der siet wol gong yn. En hy wie links en dat makke it foar útslaggers ekstra lestich’’, zo herinnert Coos Veltman zich. Hij won als Rypster twee keer de Jong-Nederland met Tuinman in 1985 en 1986.
 
,,Ik wie krekt te âld’’, zo zegt Veltman over de Freule van 1983 die werd gewonnen door Sjirk de Wal uit Dronryp met de kaatsers Anne van der Wal, Tom Ringia en Willem Tuinman. Een verhaal met een in verband met de Freule al te bekende proloog. In 1982 kaatste Veltman samen met Anne van der Wal en Willem Tuinman voor Sjirk de Wal. ,,Mar it akkordeare net yn it partoer, dus kaam Tom Ringia yn it plak fan Willem.’’
 
Maar…..Van der Wal had in de aanloop naar die Freule in 1982 last van de rug dus was het wel handig een reserve bij de hand te hebben en dat was Willem Tuinman. Althans, dat was de afspraak. Maar zo bleek na de winst op de Freule van 1983: een ‘rimpeltje’ op de Freule van een jaar eerder toen bleek dat Tuinman zelf als reserve een kaartje moest kopen. Dat weigerde hij en hij ging weer naar huis. Dronryp won dat jaar een vierde prijs, Roordahuizum met André Tolsma, Germ Zijlstra en Peter Tolsma wonnen toen de Freule.
 
Maar de coach van het winnende Roordahuizum wist een jaar later: ,,As Willem der doe al by west hie, dan hienen wy doe noait wûn.’’ Het zei iets over de indruk die Tuinman toen maakte aan de opslag en in het perk. Bedenk dan ook nog dat opponent Arum met Johan van IJs, Germ Okkinga en Dirk Kuipers zwaar favoriet was met al acht kransen aan de muur. Met name Germ Okkinga gold als het grootste talent van die jaren. Hij werd in die met 5-2 door Dronryp gewonnen finale dan ook consequent genegeerd.
 
Op 5-2 en 6-6 plaatste Tuinman een zitbal, hij zakte op de knieën en stak de armen in de lucht, een merkwaardig ingetogen viering van de winst. Of hij wachtte gelaten op de aanhang die kwam aanstormen om hem vervolgens onzichtbaar te maken voor de neutrale toeschouwer.

Bond schooljongens 1980: Bondswedstrijd voor Schooljongens in 1980 te Oosterlittens. V.l.n.r.: scheidsrechter Robert Sepp (Leeuwarden); Arum met Wietse Sinnema, Gerben Okkinga en Dirk Kuipers  Dronryp: Thom Ringia, Simon Alberda en Willem Tuinman, scheidsrechter: Tamme van der Berg uit Hallum
Bond schooljongens 1980: Bondswedstrijd voor Schooljongens in 1980 te Oosterlittens. V.l.n.r.: scheidsrechter Robert Sepp (Leeuwarden); Arum met Wietse Sinnema, Gerben Okkinga en Dirk Kuipers Dronryp: Thom Ringia, Simon Alberda en Willem Tuinman, scheidsrechter: Tamme van der Berg uit Hallum

En dan te bedenken dat Tuinman op de Schooljongensbond in 1980 ook al te sterk was voor het Arum met Germ Okkinga. Wie de foto van de finalisten bekijkt ziet een bepaald forse Tuinman die qua postuur de grootste was van de zes kaatsers.
 
Twee keer de Jong-Nederland winnen en Veltman was er beide keren bij. Hij weet nog: ,,Yn 1986 gie it mâl, sa goed as wy wienen. Oer de hiele dei yn seis partijen trije earsten tsjin.’’ Opslager Veltman met zijn ‘dûkende’ bal was blij dat hij Tuinman niet als tegenstander had, ,,Want Willem koe myn tuskenynse ballen wol reitsje.’’ Een vierde prijs op de PC van 1986 samen met Goos Nijman en Johannes Andela op de PC, een krans op de hoofdklas in St.-Jacobiparochie met Peter Rinia en Piet Jetze Faber. Niet het passenede en verwachte vervolg van een talent die bij de jongens Germ Okkinga twee keer wist te verslaan.
 
In 1987 nam de heit van Jan Sipke en Bouke Willem al afscheid van het kaatsen met een tweede prijs, samen met Lambert Postma en Gerrit Boomstra. Veltman heeft geen verklaring voor dat vroege stoppen, ‘Rekkest elkoar kwyt’  maar combineert het forse postuur onder de jongens van Tuinman wel met het vervolg. Grote jongens doen in de jeugd veel op kracht en verwaarlozen zo nog weleens de techniek. Bij de senioren vervalt dat krachtsverschil en dan komt het ook op techniek aan.
 
In ieder geval staat vast dat Willem Tuinman in de relatief korte tijd dat hij kaatste zich wel heeft laten zien. Een groot talent, die toch vlamde op het juiste moment, ‘op en út’. Die vlam doofde vroegtijdig en kreeg niet het vervolg van andere grote talenten. Wel was Tuinman later een man met een duidelijke mening. En die mening zal nu niet meer gehoord worden. 

De Jong-Nederlandpartij in 1986 te Franeker. V.l.n.r.: Willem Tuinman, Anne van der Wal en Coos Veltman, de winnaars van de eerste prijs voor de kaatsvereniging "Sjirk de Wal" te Dronrijp met begeleider Taeke Hofman.
De Jong-Nederlandpartij in 1986 te Franeker. V.l.n.r.: Willem Tuinman, Anne van der Wal en Coos Veltman, de winnaars van de eerste prijs voor de kaatsvereniging "Sjirk de Wal" te Dronrijp met begeleider Taeke Hofman.

Hoofdsponsoren

Businesspartners

Mobiliteitspartners

Suppliers