Marten Bergsma onbereikbaar voor de rest

Tekst: Rynk Bosma
Foto's: Romy Postma

De beginnende student sportpsychologie zal de open deur royaal open trappen en zeggen dat het fenomenale opslaggeweld van Marten Bergsma te herleiden was tot twee minder geslaagde optredens in Bolsward en Stiens. In Bolsward was Bergsma samen met Hendrik Kootstra hofleverancier van het grote aantal missers. In Stiens wuifde Gabe-Jan van Popta een achttal ballen weg van Bergsma. En het is bekend, ‘Dêr kin hy min oer’, zo wist een dorpsgenoot te vertellen. En nu in Makkum als bijgelote opslager bijna van een onaards niveau, onbereikbaar voor de normale opslager aan de ‘stuit’. En deels op bekend terrein want de immer vrolijke Dylan Drent is ook in tijden van vrije formatie zijn vaste kompaan.
 
In Makkum was de vriendelijke Willem Heeringa de derde maat en bovendien als tweede opslager een sleutelfiguur in het partuur. Een degelijke eerste klasser zo zal het oordeel over Heeringa luiden. Wie hem in Makkum zag zou zeggen dat hij een volwaardige hoofdklasser is. Heeringa zelf is te bescheiden om dat te zeggen, hij zegt liever: ,,Se (Bergsma en Drent) nimme je sa mei dat it lekker keatsen wie.’’
 
Want het toch illustere duo Bergsma-Drent namen hun derde maat voorbeeldig mee. Ze gaven hem kruiwagens met vertrouwen mee, zelfs bij ballen die buiten de lijnen vielen in het achterperk werd er nog geroepen ‘Goed sjoen Willem’. Kijk, dan groei je in een partij, dan kijk je stiekem even zijwaarts naar de bestuurstent waar de geel getinte kransen al vol verwachting hingen.
 
Bovendien was die eindstrijd op papier nog een stevige col van de eerste categorie. Tjisse Steenstra, Kees van der Schoot en Hans Wassenaar waren als vrije formatiepartuur bijna even compleet als de opponenten. Maar waar het vuur bij Bergsma volop brandde om de matige kaatsweken uit het geheugen te branden, was daar bij Steenstra en Wassenaar minder van te merken. En ook zij hadden het nodige recht te zetten, zo zou je zeggen.
 
Maar vorm, in het geval Bergsma grootse vorm, laat zich niet zo gemakkelijk commanderen als bijvoorbeeld het hondje van Drent. Het is niet via Marktplaats te bestellen. En dus gleed de finale geruisloos richting 4-0 waarbij Bergsma grossierde in treffers. In totaal zes, terwijl ook Heeringa daar nog bescheiden twee treffers aan toevoegde. Van der Schoot hees de witte vlag, Steenstra in het achterperk en Wassenaar als de frontstrijder om Bergsma onschadelijk te maken.
 
Hoewel Wassenaar uiteindelijk toch vier ballen richting partytenten sloeg en Steenstra ook nog eens twee duiten in het zakje deed, was het niet genoeg. De bermbommen richting perk van Bergsma konden niet genoeg ontmanteld worden. Op 5-1 en 6-4 en een kansloze kleine kaats miste Bergsma voor het eerst met een voorslag het perk. De bovenslag van Wassenaar daarna op 6-6 was even hosanna, maar iemand had de slingers niet goed vast gemaakt. Het water van de wederopstanding van partuur Steenstra zat in een blikje met een gat in de bodem.
 
Op 5-2 en 6-6 passeerde Heeringa bekwaam de kaats, zoals hij bijna de gehele dag bepaald bekwaam had gekaatst. Af en toe een bal buiten, zo nu en dan een nuttige zitbal, een enkele keer een kwaadslag maar ook geregeld een bovenslag op een nuttige stand. Bijvoorbeeld in de partij om ‘preemje of neat’ tegen het niet onverdienstelijk kaatsende partuur André van Dellen, Kevin Jordi Hiemstra en Menno van Zwieten. Het is 4-2 en 6-4 als Heeringa een van zijn vijf bovenslagen produceert. Met Bergsma die op 5-3 en 6-4 met treffer nummer zes de partij uitmaakt.
 
Hoewel ‘slechts’ een derde prijs met als voordeel halverwege een staand nummer mag de prestatie van Youri de Groot, Renze Pieter Hiemstra en Tsjerk Elsinga ook niet onvermeld blijven. Natuurlijk was in de halve finale de blauwe brigade van Steenstra net te sterk. Maar dat nam niet weg dat Hiemstra bepaald stimulerend was voor zijn kompanen.
 
En Elsinga toonde aan dat hij wel weet wat het is om een kaats bij de opslag geplaatst voorbij te slaan. Een eigenschap die ook Heeringa goed beheerste. Met de opslag van De Groot die nog te onzeker was in de slotfase toen hij tweemaal op de zes het perk miste, de laatste op 5-2 en 6-6. Toch toonde hij met een paar zitballen aan wel over potentie te beschikken.
 
En zo werd het slotstuk in Makkum een ‘onaangekondigde’ overwinning voor Bergsma op een onbereikbaar niveau aan de opslag, een degelijke Heeringa die er op de juiste momenten stond en een gemiddelde Drent die deze keer niet hoefde te gloriëren of te forceren in het voorperk. En dan is het ‘lekker keatsen’ zoals Heeringa na afloop zei.
 
Prijswinnaars: 1. Marten Bergsma (Minnertsga) (koning), Dylan Drent (Harlingen) en Willem Heeringa; 2. Tjisse Steenstra (Bitgummole), Kees van der Schoot (Sexbierum) en Hans Wassenaar (Bitgummole); 3. Youri de Groot (Menaam), Renze Pieter Hiemstra (Deinum) en Tsjerk Elsinga (Dronryp).
 
 
Cijfers Makkum
Eerste omloop: 1. Marten Bergsma, Pieter Jan Plat en Jelte-Pieter Dijkstra – 2. Haye Jan Nicolai, Gabe-Jan van Popta en Evert Pieter Tolsma 2-5 en 4-6; 3. Tjisse Steenstra, Kees van der Schoot en Hans Wassenaar – 4. André van Dellen, Taeke Triemstra en Erwin Zijlstra 5-2 en 6-6; 5. Gert-Anne van der Bos, Jelte Visser en Laas Pieter van Straten – 6. Marten Bergsma (voor Peter van Zuiden), Dylan Drent en Willem Heeringa 4-5 en 4-6; 7. André van Dellen (voor Enno Kingma), Kevin Jordy Hiemstra en Menno van Zwieten – 8. Johannes van der Veen, Allard Hoekstra en Hendrik Kootstra 5-3 en 6-2; 9. Youri de Groot, Renze Pieter Hiemstra en Tsjerk Elsinga – 10. Simon Zijlstra, Hendrik Jan van der Velde en Pieter Jan Leijenaar 5-4 en 6-4. Tweede omloop: 2. Haye Jan Nicolai c.s. - 3. Tjisse Steenstra c.s. 2-5 en 2-6; 6. Marten Bergsma c.s. -  7. André van Dellen c.s. 5-3 en 6-4. 9. Youri de Groot c.s. staand nummer. Halve finale: 9. Youri de Groot c.s. - 3. Tjisse Steenstra c.s. 2-5 en 6-6. Finale: 3. Tjisse Steenstra - 6. Marten Bergsma c.s. 2-5 en 6-6.