contact zoeken wedstrijden

Stijlvol afscheid Taeke Triemstra en Tjisse Steenstra

Tekst: Rynk Bosma
Foto: Henk Bootsma
Video: KNKB Media

De Oldehovepartij ademt vaak het melancholieke gevoel van voorbij. De altijd al sentimentele Fransen wilden beweren dat afscheid nemen in de liefde altijd een beetje sterven is. Voor nuchtere Friezen ietwat overdreven. Maar het afscheid van het toch fameuze perk Taeke Triemstra en Tjisse Steenstra op de Oldehovepartij had op zijn minst een hoog voordeurgehalte. Met opgeheven hoofd statig de hoge stoep afdalen en de voordeur van het kasteel dat drie jaar lang met 34 overwinningen met veel spelvreugde was bewoond waardig in het slot gooien.
 
Natuurlijk betrof het een afscheid van een rompkabinet omdat Gert-Anne van der Bos elders zijn kunnen toonde. Jelle Attema was door het lot uitgekozen om als opslager opnieuw succesvol te zijn op de Oldehovepartij in Leeuwarden. Maar verder was de arena in de finale niet anders dan op formatiedagen. Tegenstanders waren Menno van Zwieten, Renze Pieter Hiemstra en Hans Wassenaar. Op andere dagen een vaste formatie.
 
Het gif van andere jaren was er weer bij Triemstra en Steenstra. Triemstra reikte bij winst zonder het misschien te weten naar overwinning nummer 189 en passeert daarmee Piet Jetze Faber die op 188 eerste prijzen staat. Hoe dan ook, het vuur was er, de slagtechniek gehoorzaamde weer als vanouds. Terwijl Steenstra aan de opslag weer een perk kon breken. Niet dat dit gebeurde bij zijn toekomstige maten, maar de route van zelfvertrouwen ligt weer open.
 
De finale werd de mooiste partij van de dag. Relatief weinig opslagmissers, ook al liep Van Zwieten een beetje uit de pas. De kracht van het perk domineerde bij de in het roze gestoken partuur van Attema. Steenstra aan de eerste opslag, Triemstra die elke bal op hoogte afstrafte en Steenstra die op nuttige momenten vooral aan de opslag overtuigde. Want je slaat zo maar niet het perk Hiemstra-Wassenaar om en dat gebeurde ook nu niet. Tot drie eersten gelijk was er nauwelijks krachtsverschil. De zitbal van Steenstra op 6-2 was nuttig, de bovenslag van Triemstra op 4-3 en 6-6 was nog nuttiger.
 
Het was dan ook jammer dat een windvlaagje van missers aan de opslag de partij in de slotfase uitblies. Op 5-3 en 6-0 miste Van Zwieten het perk. Steenstra werd met de taakverdeling van voorbest op en achterin de koning, hoewel ook Triemstra dicht in de buurt van die titel kwam.
 
Triemstra wilde na afloop graag het beeld nuanceren van de sporter en de toeschouwer. In de afgelopen jaren heeft hij zich weleens vaker dan een keer over een overwinning verbaasd omdat hij eenmaal thuis dacht van ‘Hoe is het mogelijk dat wij vandaag gewonnen hebben’. De buitenwacht van toeschouwers ervaart zoiets heel anders, zo denkt Triemstra. Die overdrijven bij winst het kunnen van de winnaars zoals het kunnen van de verliezers dit jaar ook wordt overdreven.
 
Want afgezien van de pijnlijke nederlaag in Franeker aan de Hertog van Saxenlaan is er dit jaar alleen maar verloren van een van de andere twee topparturen. ,,Dy wienen dit jier gewoan better.’’ Maar dat betekent nog niet, aldus Triemstra, dat zij daarom tijdens dit korte seizoen slecht waren, zoals vaak wordt geschreven. Nee gewoon minder dan de twee topparturen, meer is het niet volgens Triemstra.
 
Afscheid op de Oldehovepartij dus in stijl. Die stijlvolle exit had in de halve finale heel even de vorm van een achterdeur. Marten Bergsma, Hillebrand Visser en Erwin Zijlstra hadden de dertien cadeautjes van Attema aan de opslag beter moeten uitpakken. Eerst een 3-1 voorsprong die geniepig wordt weg gepoetst tot 3-3. Met ook een af en toe krakende Bergsma die zijn formatievorm niet haalde.
 
De 4-4 wordt opnieuw 5-4 voor Bergsma. Triemstra heeft inmiddels de tweede opslag overgenomen en Steenstra timmert op 6-4 erg nuttig boven. Het laatste eerst begint met een buitenslag van Bergsma, Triemstra timmert nummer negen boven, behoudt met zijn opslag de kaats bij de boven en slaat vervolgens op 6-2 de kaats voorbij. Even diep zuchten dus en zachtjes hopen op het mantra ‘als je dit overleeft, ligt de weg naar de kransen open’.
 
 

DSC_5825

Dat moest nog even wachten want zoals gezegd de Oldehovepartij ademt de sfeer van voorbij. In tegenstelling tot de boodschap van het vroegere Nederlandstalige lied dat het leven pas begint als je veertig wordt, wist Pier Piersma wel beter. Op 16 mei 1980 geboren en het eervolle afscheid werd hem door iedereen gegund getuige de erehaag van kaatsers. Hiemstra voerde het woord en deelde de cadeaus uit. Daarnaast liet hij, met dank aan Jan Braaksma, Piersma in cijfers voorbijkomen. Hij heeft 273 punten, won in 2011 het puntenklassement met 43 punten. Hij won 33 eerste prijzen en werd drie keer koning. Met als hoogtepunt het winnen van de Bond van 2019, in de herfst van zijn kaatsleven.
 
De Oldehovepartij dus in het teken van het dubbele afscheid. Het duo Steenstra-Triemstra nam afscheid door de hoofduitgang en Piersma wandelde door de erehaag naar de uitgang. Laat de bladeren nu maar vallen.



Halve finale


Hoofdsponsoren

Businesspartners

Mobiliteitspartners

Suppliers