Geert Faber geeft tekst en uitleg: "Zo wordt mijn moreel appèl op de heren hoofdklaskaatsers wel helemaal anders uitgelegd", was mijn eerste gedachte toen ik vanmorgen de Leeuwarder Courant opensloeg.
In grote hoofdletters wordt namelijk beschreven dat ik onze hoofdklassers voor malloot uitmaak.
Nou beslist niet dus. Dit is ook nooit mijn intentie geweest.
De komende uiteenzetting schrijf ik omdat de context van mijn gesprek met de journalist niet goed is weergegeven en ik niet wil dat er op deze manier een wig tussen de kaatsers en mij (danwel de bond) wordt gedreven. Mooi vind ik dan ook het app-filmpje van team Puur Passie dat ik gisteravond van hen ontving. Daarbij zie je Taeke met een veger hun kleedkamer schoonmaken en daarbij roepend: ‘Zo doen wij het bij ons directeur!’. Bedankt topteam voor deze goede snaar in deze veel te grote ophef.
Ik heb afgelopen maandag de 10 parturen, die zondag in Dronrijp deelnamen aan de hoofdklaswedstrijd, persoonlijk een mail gezonden. Ik heb daarin aangegeven dat ik teleurgesteld was in het feit dat de kleedkamer ‘in een grote bende’ was achtergelaten. Ik heb daarin bewoordingen gebruikt die ik ook zou gebruiken als ik persoonlijk voor de groep hoofdklassers had gestaan. Op het gevaar af dat dit morgen ook weer in de krant staat, ben ik wellicht iets te lichtvaardig geweest, omdat ik had kunnen weten dat enkele bewoordingen uit deze mail in de media zou kunnen worden aangehaald. Ook heb ik in de mail geschreven dat ik de mail helaas ook moest sturen naar de welwillende kaatsers en heb degenen die hier verantwoordelijk voor zijn malloten genoemd. Wat ik overigens nu zo weer zou doen.
Ik heb dit gedaan omdat het voor mij onomstotelijk vaststond iets van het incident te moeten zeggen. In dit jaar waarin het tegengaan van ongewenst gedrag als prioriteit is aangemerkt en het feit dat ik het bestuur –mede op hun verzoek- en de 230 vrijwilligers van kaatsvereniging Sjirk de Wal in Dronrijp hierin wilde ondersteunen.
Ik ben n.a.v. bovenstaande door verschillende kaatsers benaderd. Ook door Dylan Drent. Ik heb met hem een heel ander gesprek gehad dan waar deze journalist gewag van maakt. Er is geen enkele kaatser geweest die me heeft laten weten dat ik hem als malloot had neergezet en er is niemand geweest die excuses van me wilde.
Ik geloof Dylan dat hij de kleedkamer als laatste heeft verlaten en dat zijn kleedkamer toen schoon was. Feit is wel dat het bestuur van Sjirk de Wal heeft aangegeven dat, nadat de laatste kaatsers uit de 2 kleedboxen waren weggegaan, de buitendeur van de kleedgelegenheid is afgesloten. Dit gebeurt ieder jaar weer want dan kunnen kaatsers hun tassen laten staan gedurende hun derde helft in de feesttent. Toen rond half negen een aantal kaatsers aangaf te willen vertrekken, heeft een bestuurslid de kleedgelegenheid van het slot gedaan en zag toen de chaos in één van de kleedboxen (kennelijk de andere dan Dylan bedoelde).
Achteraf kun je natuurlijk altijd zeggen dat dit is ontstaan op een moment dat niemand in de boxen aanwezig was, of dat het slot niet werkte, of dat mogelijk de boxen te laat op slot zijn gegaan. Dat is nooit helemaal te achterhalen en daarom zijn we niet eens begonnen aan hoor en wederhoor met de grote groep kaatsers, coaches en anderen die die dag in de boxen geweest zijn. Daarom heb ik een soort moreel appèl geschreven. Als directeur wil ik op deze wijze uitvoering geven aan het beleid van de KNKB, in dit geval de campagne ‘Zonder respect geen kaatsen’ en het tegengaan van ongewenst gedrag. Het maakt me daarbij niet uit welke categorie het betreft. Ook sta ik voor de vele vrijwilligers die de kaatssport met hart en ziel ondersteunen. Zij vormen de KNKB en zij mogen niet gedemotiveerd worden door dit soort incidenten.
Geert Faber.
.jpg)
