Tekst: Taeke Triemstra
Foto: Elisabeth Dijkstra
In de Keats! van juni 2017 verscheen een gastcolumn van de hand van Taeke Triemstra. Een mooie column over wat kaatsen betekent en kan betekenen.
Kaatsen: een sport om trots op te zijn
Zolang ik mij kan herinneren is kaatsen onderdeel van mijn leven. Misschien zelfs wel meer dan dat. Het vormt de rode draad door mijn leven. Bij alles wat ik doe of heb gedaan houd ik rekening met het kaatsen. A way of life kun je het noemen. Of dit over een tijdje, als ik gestopt ben als hoofdklassekaatser, nog zo is durf ik niet te zeggen. Maar hoe dan ook, het kaatsen zal onderdeel blijven van mijn leven.
Wat mensen in het kaatsen trekt zal onder andere te maken hebben met de gezelligheid, de saamhorigheid, die op de kaatsvelden te vinden is. Vergelijk het met bijvoorbeeld voetbal waar je voor en na de wedstrijd toch al snel plaatsneemt aan de tafels met je eigen teamgenoten en supporters. Op het kaatsveld is ieder mens hetzelfde, hier maakt het niet uit, uit welk dorp of welke stad je komt. Op het veld is er strijd, voor- en achteraf drink je een kop koffie of koud biertje met elkaar. Volgens mij vergeten we wel eens wat voor mooie sport we met z’n allen hebben. Ook mensen die niet bekend zijn met het kaatsen zijn snel enthousiast als ik hen over het kaatsen vertel. Als ze vervolgens ook nog eens een wedstrijd bezoeken en wat uitleg krijgen, dan omarmen ook deze ‘buitenstaanders’ het kaatsen. Eén van de dingen die ik mooi vind, is kaatsen buiten de traditionele kaatshoek. Dan merk je dat de mensen het oprecht leuk vinden dat de hoofdklassekaatsers bij hen in het dorp hun kunsten komen vertonen.
Met de wilde partijen, het muurkaatsen en ook het Belgische Jeu de Pelote lijkt het wel of er meer gekaatst wordt dan ooit tevoren. Dat het ledenaantal van de KNKB al jaren naar beneden gaat, staat daar wat haaks op, maar is wel te verklaren. Verenigingen en kaatsers kunnen zonder de KNKB en men voelt niet de morele plicht om lid te blijven zoals dat voorheen wel het geval was. Ook zal het gaan om kosten en baten. Misschien is het wel de belangrijkste taak voor de KNKB om te zorgen dat iedereen zich weer thuis voelt bij de bond, want liefhebbers zijn er genoeg.
De huidige wedstrijdagenda staat al voor negentig procent vast. We weten zo precies waar we welk weekend naartoe moeten. Waarom wijken we hier niet eens wat meer van af? Geef anderen de kans om een wedstrijd te organiseren.
Ik kan zo vijf plaatsen noemen waarbij het organiseren van de hoofdklassewedstrijd meer moeten dan mogen is. En dat is jammer. We kaatsen hier met oude ballen, gras is niet gemaaid, kwaadpalen staan scheef, lijnen liggen niet recht en er zitten krammen in de lijnen waar je de knieschijf in één keer mee van je been schaaft. Laat ik dan maar zwijgen over het prijzengeld of waardebonnen. Natuurlijk hebben verenigingen goede excuses voor bovenstaande feiten, maar moet zo’n vereniging dan niet eens in de twee of drie jaar een partij krijgen? Zo blijft het voor de inwoners en vrijwilligers leuk om de top van de Friese velden te mogen ontvangen en kan er van alles geregeld worden om er in alle opzichten een fraai kaatsfeest van te maken. De kans op meer publiek neemt dan zeker toe. Maar belangrijker, er komt dan ruimte vrij voor andere verenigingen om een hoofdklassepartij te organiseren. Hierdoor brengen we weer meer mensen met onze mooie sport in aanraking. En wat is er dan mooier om ook op deze plaatsen onze trots te tonen, het kaatsen!
.jpg)
