contact zoeken wedstrijden

Pieter Breuker: ‘Net ôfbrekke wat wy hawwe’

Tekst: Rynk Bosma
Foto: Henk Bootsma

Feanwâlden Onlangs heeft Dongjum, een kleine vereniging, besloten om de KNKB te verlaten. ,,Net ôfbrekke wat wy hawwe, as in yn prinsipe sterk keatsbûn ferdwynt, giet it ek hurd mei it keatsen sels’’, zo waarschuwt sporthistoricus Pieter Breuker uit Feanwâlden. Breuker komt van oorsprong uit Skingen-Slappeterp en zag dit jaar van nabij hoe wankel het evenwicht van voortbestaan is bij de kleine kaatsvereniging K.V. “Ontspanning” uit Skingen-Slappeterp.
 
De problemen bij een kleine vereniging als die van genoemd tweelingdorp is misschien wel exemplarisch voor de huidige, zorgelijke stand van zaken. Inmiddels heeft het dorp een nieuw en jong kandidaatsbestuur gekregen en zo is het gevaar van opheffing voorlopig van de baan.
 
Dat lichtpunt neemt echter niet weg dat de problemen er nog wel degelijk zijn.  Een kleine greep leert dat het ledenaantal van de KNKB de laatste jaren dramatisch is teruggelopen. ,,Der geane lûden om as feriening mar by de KNKB wei te gean, ‘se dogge neat foar ús’, sa wurdt der sein en ek de hichte fan de ôfdracht jout by guon beswieren.’’ Breuker noemt het ,,De safolste negative ûntwikkeling, mar dan wol in slimmen-ien.’’ Daar komt nog een ander verschijnsel bij: ,,Elkenien mient dat er ferstân fan saken hat, dat er him hearre litte moat, wylst werklike saakkundichheid amper mear akseptearre wurde. Dat lêste is in ferskynsel dat men rûnom sjocht, lykas yn it ûnderwiis en yn de medyske wrâld. Mei de mooglikheden fan de social media komt elkenien faak ek al hiel gau mei syn krityk. As men net better witte soe, dan soe men tinke kinne dat alles ferkeard is.’’
 
‘As men net better witte soe, dan soe men tinke kinne dat alles ferkeard is’
 
Aan de andere kant mag men de ogen ook niet sluiten voor de zorgelijke ontwikkelingen in de kaatswereld. Bijvoorbeeld de afnemende publieke belangstelling, het verouderende publiek, te veel hoofdklassenwedstrijden op de agenda, die bovendien vaak te lang duren, steeds minder vrijwilligers, met als gevolg dat verenigingen zich opheffen (Sweins en Joure) of moeilijk nieuwe en geschikte voorzitters kunnen vinden (Dronryp en Leeuwarden). Natuurlijk kunnen deze ontwikkelingen niet los gezien worden van een bredere maatschappelijke tendens waarin de vrije tijd een schaars goed is, waarin de keuzemogelijkheden wat betreft sport legio zijn, waarin vermaak en spektakel een steeds grotere plaats in de beleving van de toeschouwers innemen.
 
Dat alles leidt tot de vraag waarom de KNKB toch onmisbaar is voor de kaatssport. Breuker benoemt een aantal zaken zoals het belang van een centrale administratie; een centraal gereguleerde wedstrijdagenda; de onmisbare contacten met andere sportbonden (NOC*NSF en buitenlandse kaatsbonden).
 
En natuurlijk het financiële aspect, de noodzakelijke sponsoring en het onderhouden van contacten met en werven van nieuwe sponsoren die toch mede het financiële draagvlak vormen voor de kaatssport.  Daarnaast biedt de KNKB nog veel meer: de rol van kenniscentrum met cursussen, werkgroepen en andere ondersteuning van de verenigingen. De kaatsacademie en daaruit voortvloeiend de opleiding van trainers en scheidsrechters.
 
Dat alles komt volgens Breuker onder druk te staan als de KNKB niet goed meer kan functioneren door gebrek aan (financiële) steun van de verenigingen. Aan de andere kant zou de KNKB ook een ander beleid moeten voeren. ,,It bûn soe in minder sintralistyske hâlding ha moatte, wat minder rjochte op regeltsjes en wetten, ynsette moatte op fersterking fan de federaasjes en ferieningen en it wedstriidprogramma oanpasse’’, zo somt Breuker de hoofdpunten op.
 
Maar er is meer. ,,It bûn soe fia in aktyf foarljochtings- en pr- belied folle dúdliker syn belang nei foaren bringe kinne. En der is ferlet fan in dúdlik plan, in dúdlike fisy hokker kant it mei it keatsen út moat en dat, uteraard fia demokratyske beslútfoarming, foar langere tiid fêstlizze. En lit har in ein meitsje oan de diskúsje oer de nap, mei wettertichte kontrole en kritearia.”
 
‘Goeie bestjoerders binne tagelyk ek ferbiners’
 
Maar hij ziet ook taken voor de verenigingen. ,,Dy sille de ambysje ha moatte om mei in oantreklik programma in haadklassewedstriid te fertsjinjen. En it frouljuskeatsen moat opwurdearre wurde, ek neffens de prizen.” Bij dat alles is het voor de KNKB en de verenigingen van vitaal belang om de vrijwilligers binnenboord te houden: ,,In grut part fan de keatserij driuwt op frijwilligers. As dy har net mear by it spul belutsen fiele, kinne wy it wol ferjitte. Goeie bestjoerders binne tagelyk ek ferbiners.”
 
Werk aan de winkel dus voor alle partijen want voor Breuker staat één ding als een paal boven water: ,,Net ôfbrekke wat wy hawwe, want as in yn prinsipe sterk keatsbûn ferdwynt giet it ek hurd mei it keatsen sels. Dan is it al hiel gau wer in merkespultsje, lykas oant 1897.’’
 
 

Hoofdsponsoren

Businesspartners

Mobiliteitspartners

Suppliers